Κατερίνα Αλεξάνδρου: "Εικόνα: Άλλη" - 2010

Έκθεση φωτογραφίας και happening  Καφέ ΕΡΜΗΣ και HEAVEN, Ρογκότη 4 - Βενιζέλου 3  19/11 – 20/12/2010 Παραγωγή: Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης  Επιμέλεια: Θανάσης Ράπτης Πρόκειται για την περιπλάνηση της φωτογράφου σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας.  Την ημέρα των εγκαινίων το Project 5 - AlmaKalma πραγματοποιήθηκε πολυμορφικό happening με τίτλο Σχόλιο. Το happening Σχόλιο αποτελεί μια σύντομη κριτική στη πορεία της Ευρώπης ως ιδέα και ως πράξη και στην ανάγκη της να επανανοηματοδοτήσει τις αξίες της. ΕΙΚΟΝΑ: ΑΛΛΗ Με όχημα την τέχνη -και σ' αυτή την περίπτωση με όχημα τη φωτογραφία- μπορεί να απαλύνει ένας άνθρωπος μια δύσκολη περίοδο της ζωής του. Να γνωρίσει τον εαυτό του, να εκφράσει τα συναισθήματά του και μέσω αυτής της έκφρασης να επικοινωνήσει με τους άλλους ανθρώπους. Πόσο εύκολα όμως μπορεί να το κάνει ένας έφηβος και μάλιστα την ώρα που βρίσκεται στο πέρασμά για το σκληρό κλαμπ των μεγάλων? Πώς μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του όταν δυσκολεύεται να καταλάβει τί καλά -καλά νιώθει? Και πώς μπορεί να επικοινωνήσει - και μάλιστα δημόσια - με τους άλλους, όταν το μόνο που τον νοιάζει είναι, απλά, να γνωρίσει τον εαυτό του? Η Κατερίνα Αλεξάνδρου αναζητά την ταυτότητά της φωτογραφίζοντας τον εαυτό της. Παίρνει διάφορες πόζες, πλησιάζει το φως (σαν για να καεί), μεταμορφώνει το πρόσωπό της, με διάφορα μέσα και τρόπους γίνεται κάποια άλλη και μετά παλεύει με την ξένη αυτή εικόνα της, που όμως έφτιαξε μόνη. Με τη μέθοδο της εις άτοπον απαγωγής προσπαθεί να καταλάβει τί δεν είναι, να διαισθανθεί ποια, τελικά, μπορεί, στο καλό, να είναι! Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της είναι ποτισμένες με μια γλυκιά (παρά το ισχυρό contrast τους) μελαγχολία - τόση γνώριμη σε όλους μας. Πρόκειται για κλασσικά πορτρέτα αλλά με σκληρά κροπαρίσματα (σαν όσο πιο κοντά στον καθρέφτη) και αφύσικες, εξωπραγματικές πόζες..... Στα όρια της τεχνικής αρτιότητας τολμά ένα φωτογραφικό πείραμα, με τέτοιο τρόπο, ώστε να μοιάζει με παιχνίδι.... Η περιπλάνηση προς την αυτογνωσία (του μέσου και του εαυτού) μόλις ξεκίνησε. Καλό σου ταξίδι Κατερίνα! Καλό ταξίδι και στους θεατές της έκθεσης. Οι φωτογραφίες της θα βρεθούν ανηρτημένες στα όρια του δημόσιου και του ιδιωτικού χώρου, που στην περίπτωση ενός μπαρ θα έπρεπε να θεωρείται και αυτός δημόσιος. Τυπωμένες σε μεγάλες διαστάσεις, είναι θεατές από τον δρόμο σαν τέχνη μακριά μας, από την στοά με προοπτική, από τους θαμώνες των δύο απέναντι μπαρ σαν περιβάλλον έκπληξη. Καθώς είναι φωτογραφίες διπλής όψης (πολύ πρακτική ευρεσιτεχνία), εξασφαλίζουν θέαση και από τις δύο πλευρές τους, μέσα ή έξω. Είναι αδύνατον να μη σου μιλήσουνε.

Η Κατερίνα Αλεξάνδρου πήρε το πρώτο βραβείο στη 15η Έκθεση Μαθητικής Φωτογραφίας για το 2010 και έγινε αμέσως ενεργό μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε στη φωτογραφική εγκατάσταση 'Η φωτογραφία στους πέντε ανέμους' (ημιτελές κτήριο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επί της Οδού Αγίου Δημητρίου) και στην ομαδική έκθεση Φωτογραφικές Ιστορίες (εκθεσιακός χώρος ΉΛΙΟΣ΄ του Δήμου Νεάπολης).

"Place:Desert / Τόπος:Έρημος" - 2nd Photobiennale - 2010

Ομαδική έκθεση φωτογραφίας

Vlassis Art Gallery   22/4 – 15/5/2010

Στο πλαίσιο της 2ης Photobiennale / 21ης Διεθνούς Φωτογραφικής Συνάντησης του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης

Συμμετείχαν:  Annelies de Mey (BE), Quiles Menchero Carlos (ES), Marco Citron (IT), hb-lankowitz (Brigitta Reuter and Hubert Hasler) (AT), Εύα Μπόγρη (GR), Βασίλης Χρηστίδης (GR), Χαρά Χρυσανθάκη (GR), Βίκυ Δασκαλοπούλου (GR), Αργύρης Λιαπόπουλος (GR), Μπενετάτου Βασιλική (GR)

Παραγωγή: Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Επιμέλεια: Θανάσης Ράπτης

Η έκθεση αυτή αποτελείται από εργασίες που χειρίζονται το θέμα του τόπου μέσα από την εγκατάλειψη. Είναι μία πρωτότυπη παραγωγή και προσπαθεί να εξερευνήσει την τέχνη της φωτογραφίας, όπως αυτή αντιμετωπίζεται και προτείνεται από τους νέους ευρωπαίους καλλιτέχνες την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα. Οι φωτογράφοι αντιμετωπίζουν με δικό του τρόπο ο καθένας τον τόπο, το αποτύπωμα που αφήνει ο άνθρωπος στον τόπο, αλλά και ο τόπος στον άνθρωπο, μέσα από την συνεχή επαφή αλλά και την εγκατάλειψη.

Τόπος... για κάποιους κοινοτοπία, για άλλους άπιαστο όνειρο... Συναίσθημα, βίωμα, μνήμη, συμφέρον, ιδεολογία...

Τίποτε απ' όλα αυτά.... Αφετηρία, αυτοσκοπός, παρηγοριά, ελπίδα.... Ζούμε σ' ένα τόπο... η ψυχή μας βρίσκεται σε άλλον...

δε θέλουμε τον τόπο ....μας δεσμεύει .... Τόπος για όλους... και για κανέναν ... όπου γης πατρίς...

Οι τόποι χρωματίζονται και εμψυχώνονται με αγάπη από τον άνθρωπο, αλλοιώνονται, εγκαταλείπονται, ερημώνουν ποτισμένοι πάλι από την πλεονεξία, την μισαλλοδοξία και τη βιασύνη των ανθρώπων. Τοπία ολόκληρα ή μοναχικές γωνιές, έρημα κτίρια ή αχανείς εκτάσεις στο πουθενά, πάντα αποπνέουν το άρωμα του ανθρώπου που κρυφοκοιτάζει, στοιχειώνει ή απλά λείπει από το τοπίο...

Οι τόποι αυτοί, είτε σαν όλον είτε σαν μέρος μιας κοιτίδας της ανθρώπινης ζωής που απλά άλλαξε διεύθυνση, γεμίζουν τον θεατή με συναισθήματα λύπης και γλυκιάς νοσταλγίας για αυτό που όλοι μας χτίζουμε καθημερινά και στη συνέχεια αναζητούμε κάτι άλλο -υποτίθεται- πιο φρέσκο και πιο πολύ στα μέτρα μας. Αλλά πάντα γυρίζουμε πίσω... Ίσως για τη γλύκα των συναισθημάτων...

Κείνο το σπίτι είναι φάντασμα όμορφων πραγμάτων

σαν το μοναχικό τραγούδι ενός πουλιού

ένας φυσικός οίκτος κλωσσάει εκεί...

Γκρέγκορυ Κόρσο

Θανάσης Ράπτης, επιμελητής της έκθεσης

Installation for the exhibition in THE THESSALONIKI MUSEUM FOR PHOTOGRAPHY